Blijft de diensttijdvrijstelling bestaan? 

De diensttijdvrijstelling

Met de diensttijdvrijstelling mag de werkgever belastingvrij een eenmalige uitkering of verstrekking geven aan de werknemer omdat hij ten minste 25 of 40 jaar in dienst is*. De vrijstelling geldt tot maximaal het loon over een maand. Zo kan de werkgever een bruto maandsalaris onbelast uitkeren. Ook een dga die wordt verloond in zijn holding kan gebruikmaken van deze regeling. 

Evaluatie en rapport

De evaluatie is uitgevoerd door het ministerie van Financiën. In de evaluatie is de regeling beoordeeld op doeltreffendheid en doelmatigheid. De regeling wordt beoordeeld als beperkt doeltreffend en als niet doelmatig.

In het rapport over de evaluatie van de fiscale regeling voor diensttijdvrijstelling in de loonbelasting zijn de volgende conclusies opgenomen: 

• De diensttijdvrijstelling kent een lange geschiedenis en bestaat al sinds 1940. Tijdens een nadere bestudering van oude parlementaire stukken is geen toelichting gevonden op het oorspronkelijke doel van de regeling. Op grond van de parlementaire geschiedenis is het daarom niet goed mogelijk een duidelijk doel van de regeling vast te stellen.  

• Wel bleken er op grond van hetzelfde artikel in het verleden ook andere uitkeringen dan een jubileumuitkering van belastingheffing vrijgesteld te worden, zoals bijvoorbeeld geschenken ter gelegenheid van een verjaardag of feestdag. Hieruit zou afgeleid kunnen worden dat de regeling oorspronkelijk als doel had te stimuleren dat werkgevers hun werknemers vaker een onbelaste gratificatie cadeau doen bij speciale gelegenheden.

• Er is vanuit de aangiftedata geen informatie beschikbaar over het gebruik van de vrijstelling.  

• Het aantal werknemers dat jaarlijks een onbelaste jubileumuitkering ontvangt wordt op basis van gegevens van het CBS en gegevens over cao’s geraamd op 15.000 à 20.000.  

• Gebruikers van de diensttijdvrijstelling werken relatief vaak bij de overheid, in het onderwijs of in de financiële dienstverlening of industrie. 

• De kosten van de regeling worden geraamd op € 36 miljoen per jaar. 

• De diensttijdvrijstelling doet geen beroep op het doenvermogen van werknemers en de uitvoeringslasten zijn bij zowel werkgevers als de Belastingdienst laag.  

• De regeling kan als beperkt doeltreffend beoordeeld worden, omdat potentieel slechts 30-35% van alle werkende Nederlanders van de regeling gebruik zou kunnen maken. Het is ook niet duidelijk of werkgevers dankzij het bestaan van de diensttijdvrijstelling vaker een jubileumuitkering aan hun werknemers aanbieden dan het geval zou zijn indien de diensttijdvrijstelling niet bestond.  

• De regeling is niet doelmatig, omdat hij beschouwd kan worden als een waardeoverdracht van de belastingbetaler naar relatief welvarende werknemers, het de arbeidslocatie kan verstoren en voor bepaalde groepen bevoordelend is.  

• Vanuit breed welvaartsperspectief is het twijfelachtig of het doel van de regeling nog nuttig is. De vrijstelling past minder in de huidige tijd waarin werknemers worden aangemoedigd om lerend en wendbaar te blijven. 

De uitkomsten van het onderzoek worden de komende tijd gewogen. Zoals beschreven in de begrotingsregels van dit kabinet, geldt als uitgangspunt dat voor een negatief geëvalueerde fiscale regeling moet worden bezien of de regeling wordt afgeschaft, versoberd, hervormd of gemotiveerd gehandhaafd. In het voorjaar van 2025 volgt een kabinetsreactie. 

Meer informatie

Heeft u naar aanleiding van dit artikel vragen?  Neem dan contact op met één van onze specalisten via hrsolutions@vanoers.nl of onderstaande button.

Neem contact op

*In beginsel wordt gekeken naar de diensttijd die is doorgebracht bij de werkgever die de diensttijduitkering betaalt. Dienstjaren bij vorige werkgever(s) mogen daarnaast worden meegeteld als tussen de werkgevers een zodanige verhouding bestaat dat het als normaal moet worden beschouwd dat de laatste werkgever wél met de diensttijd van die vorige werkgevers rekening houdt.